Moim celem nie jest wykazywać niekompetencji rzeczoznawcy – to mądrzy i wykształcenie ludzie, którzy wiedzą co i za co robią. Chciałem tu wykazać jedynie, że definicja w Rozporządzeniu może być interpretowana na różne sposoby i nie warto pisać projekty oryginalne, a lepiej typowe. I tu objawia się odpowiedź na pytanie, dlaczego tyle na początku działania programu było projektów poświęconych sukniom ślubnym, organizacji ślubów i podobnych. To nie branża była atrakcyjna, tylko warunki oceny projektów mogą faworyzować takie nic niewarte pomysły.
I tu mała dygresyjka związana z oceną wniosków. Ponieważ recenzencimuszą być zgodni w ocenie niespełnienia kryteriów, daje się zauważyć w recenzjach nachalne udowadnianie, jak niedouczony jest niedoszły beneficjent, bo nie rozumie swojego projektu, tak jak rozumieją go recenzenci. Nie dziwiłoby to zanadto – ot taka urzędnicza przypadłość, gdyby nie to, że to od oceny osoby oceniającej zależy, czy projekt dostanie dofinansowanie z UE i w konsekwencji czy będzie realizowany przez wnioskodawcę. Zasada, która rządzi dofinansowaniem: nieistotnie jak masz dobry i oryginalny projekt e-usług. W opisie należy go sprowadzić do takiej postaci, by zgodność z definicją była absolutnie jednoznaczna. W konsekwencji jedynym wyjściem jest uproszczenie pomysłu, bo brak miejsca na tłumaczenie na czym on w istocie polega oraz istnieje realne niebezpieczeństwo, że opis może być opacznie zinterpretowany. Wystrzegam się jak ognia naprawdę oryginalnych pomysłów – te w praktyce nie mają szansy na uzyskanie unijnego dofinansowania i skupiam się na sztampowych, bo te mają większe szanse. Zawieszę w powietrzu pytanie, jak to się ma do innowacyjności, którą dzianie ma przez założenie wspierać.
Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3,
Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz